معنای واقعی عسل

عسل مایع غلیظ و شیرینی است که توسط زنبوران عسل از شهد گل ها ساخته می شود و به عنوان غذای آنها مصرف و ذخیره سازی می شود.

ترشح مواد قندی درختان و شهد گل نباتات که توسط زنبوران عسل جمع آوری تغییر یافته و درون سلول های قاب ذخیره می شود را عسل می گویند. عسل ماده ای است که از نظر گردش نوری چپ گرا می باشد که حداکثر ۲۵% آب، ۲۵% رمواد معدنی و ۸% ساکارز دارد. در کل عسل یک واژه عربی است که در فارسی آنرا انگبین گویند و عبارت است از تراوشات و شیرابه گیاهان و شهد گلها که زنبورعسل توسط خرطوم کوچک خود آن را مکیده و از راه دهان به کیسه بسیار کوچک خود موسوم به کیسه عسلی وارد میکند
وقتی میزان شهد جمع آوری شده به حدود چهل میلی گرم رسید زنبور، گلها را رها کرده و به سمت کندو پرواز میکند و سپس از همان راه دهان و خرطوم آنرا به درون سلولهای مومی (لانه های شانی ) باز گردانیده و در کندو ذخیره مینماید و تغییر و تبادلاتی در آن بعمل آورده به طوری که برای تبدیل شیرابه گیاه ( نکتار ) به عسل ، ساکاروز که قسمت عمده قند گیاهی را تشکیل می دهد.
در اثر عمل آنزیمهایی بزاقی مترشحه به وسیله زنبور عسل به قند های ساده گلــوکز و لـــولز ( فروکتوز ) تبدیل می شود زنبور عسل پیش از رسیدن به کندو در بین راه مقداری از آب شهد را جذب می کند ، علاوه بر آن عمل تروفلاکسی(مبادله مواد غذایی بین حشرات یک خانواده ) سایر زنبورها و همچنین در اثر تبخیر و از دست دادن آب زیادی، شیرابه گیاهی تغلیظ شده ، یعنی شهد گلها که حاوی ۵۰ الی ۸۰ درصد آب است با این عمل میزان رطوبت عسل را به حدود ۱۷ درصد ( حداکثر ۲۲ درصد ) کاهش می دهد یعنی از هر ۴۰ میلی گرم شهدی که زنبور عسل در هر پرواز به کندو می آورد ۱۰ الی ۱۵ میلیگرم عسل به دست می آید . بنحوی که در غلظت طبیعی عسل عمل فرمانتاسیون و تخمیر قندها امکان پذیر نمی باشد.